تأثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر تعادل ایستا و پویای افراد مبتلا به سکته مغزی

زمینه و هدف: اختلال حرکتی مهمترین پیامد بیماران سکته مغزی است که با کاهش تعادل جسمانی همراه می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر تعادل این افراد بود. روش بررسی: تعداد 30 نفر بیمار سکته مغزی (12 زن و 18 مرد) که شش ماه از زمان بروز سکته آنها گذشته بود. به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی  قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات پیلاتس و گروه کنترل فعالیت های عادی روزمره را انجام دادند. از آزمون ایستادن روی یک پا برای ارزیابی تعادل ایستا و نشستن و برخاستن برای تعادل پویا استفاده شد. ازآمارتوصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد داده ها و برای تعیین تغییرات درون­گروهی و بین­گروهی، از تی همبسته و مستقل در سطح معنی داری 05/0=p و از نرم افزار spss نسخه 18استفاده شد. یافته ها: نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشتند اما امتیازات میانگین پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی از تفاوت معنی داری برخوردار بودند. همچنین بین امتیازات پس آزمون گروه کنترل و تجربی اختلاف معنی داری در سطح (05/0نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرینات پیلاتس باعث بهبود تعادل افراد مبتلا به سکته مغزی می شود. تمرینات پیلاتس با افزایش قدرت و استقامت ثبات مرکزی و بهبود کنترل عصبی- عضلانی باعث افزایش تعادل می شود. در نتیجه روش تمرینی سودمندی در بازتوانی تعادل افراد مبتلا به سکته مغزی می باشد و باعث تسریع روند بهبودی آنها می گردد.